Reisverslag 3
Door: Majorie en Jeroen
Blijf op de hoogte en volg Majorie en Jeroen
12 September 2008 | Nepal, Pokhara
Namaste (Hallo) allemaal!
Hier het derde reisverslag (tweede van Jeroen) en wel vanuit Pokhara, Nepal.
Voor ons allebei was het bezoek aan Nepal een droom die uit zou gaan komen en dus een land waar we enorm naar hadden toegeleefd. Majorie zou de Boeddhistische sfeer kunnen gaan proeven en we zouden samen ons hart op gaan halen aan de Himalaya en de waanzinnige natuur die Nepal te bieden heeft.
Na een bijzondere laatste avond in Chengdu en een roerige vliegreis vanuit Chengdu via Lhasa kwamen we zes september aan in Kathmandu. De avond voordat we zouden vertrekken naar Kathmandu werden we plotseling door Sim, de eigenaar van het fantastische Sims Cozy Garden Guesthouse, uitgenodigd om mee uit eten te gaan naar een Chinees vegetarisch restaurant. Het gebaar was erg bijzonder, mede gezien het feit dat ze de dag daarvoor een enorm bord buiten op hadden gehangen dat het niet goed ging met de financien en de reizigers bij voorbaat begrip vroegen voor de hogere (?) prijzen dan dat ze gewend waren...Het eten was heel erg lekker en de sfeer was goed. Aan een ronde tafel werden ongeveer tien gerechten opgediend aan de twaalf mensen (Sim en Maki plus de overige gasten) en alles is opgegaan. De "Chinees om de hoek" kan daar echt niet tegenop! Na het eten hebben we tot een uur of twaalf in het guesthouse gezellig een drankje genomen met de andere gasten met als gevolg dat we de volgende ochtend om kwart voor vijf met knallende koppijn wakker werden en op het vliegveld elke vorm van frisse lucht of water met open armen ontvingen....
De vliegreis werd in eerste instantie berhoorlijk verstoord door de Chinese douane die bijdehand aan het doen was over onze handbagage met als gevolg dat Majorie d'r parfummetje kwijt raakte aan een beambte die trots en arrogant liet zien dat het vlambaar spul was...
Gelukkig werden we daarna getrakteerd op het zicht op de hoogste berg ter wereld! De gezagsvoerder van het vliegtuig vertelde keurig op tijd dat we aan de rechterkant van het vliegtuig de Mt. Everest zouden kunnen zien liggen en we hadden het geluk dat er iemand erg aardig was en zijn plaats aan de goede kant van het vliegtuig (wij zaten links) aan ons af wilde staan! We hebben een paar mooie foto's kunnen schieten en het is erg bijzonder om zo'n begrip te kunnen aanschouwen!
Na de landing wilden we eerst naar het toilet, even opfrissen en dan onze bagage ophalen. Toen Majorie met ogen zo groot als schoteltjes naar buiten kwam lopen vertelde ze dat ze nog niet had kunnen plassen, want er zat een rat in de WC die eruit probeerde te klimmen, maar telkens weer teruggleed... Na het WC avontuur gingen we op zoek naar onze bagage en na het verlaten van de bagagehal met onze visa's op zak mochten we direct kennis maken met de aard van de Nepalees in een touristisch gebied: "bemoeizuchtig behulpzaam": "Namaste sir, taxi sir? Looking for hotel sir? Money exchange sir?" En dat ongeveer vier keer per minuut door vijf verschillende mensen die elkaar systematisch af lijken te wisselen; het bleek een voorafje voor wat we in de reizigerswijk Thamel in Kathmandu zelf konden gaan beleven.
Na zes keer een hotel- en taxiaanbod te hebben afgeslagen en uiteindelijk een taxi te hebben bemachtigd gingen we dan eindelijk opweg naar het hotel dat we voor ogen hadden. De rit naar het hotel liep dwars door allerlei opelkaargehoopte menigten, langs koeien, stinkende vuilnishopen en bedelaars. Na een minuut of dertig stopte de taxi voor ons hotel dat in het hart van de toeristenwijk Thamel ligt en konden we onze tassen naar boven sjouwen.
Na een verfrissing verzamelden we frisse moed en gingen we naar buiten om de wijk te verkennen. Nog geen tien meter verwijderd van de uitgang van het hotel waren we al zeker vijf keer aangesproken of we een trekking wilden gaan doen, of we al een hotel hadden, of we ergens wilden gaan eten en of we misschien een massage wilden. Na die tien meter ging de knop om en ging onze blik op oneindig, net zoals bij alle andere reizigers in de stad de blik op iets in de verte was gericht. Na een half uurtje door de wijk gebanjerd te hebben kwamen we doormoe terug in het hotel. We waren aangeklampt door bedelaars of we iets konden missen, kleine kinderen volgden ons tot en met de ingang van een supermarktje en smeekten ons om iets voor hen te kopen en moeders met kinderen op hun arm keken ons zielig aan en vroegen aan ons om wat melk in de supermarkt te kopen...
Eenmaal in het hotel kwamen we weer wat tot rust en konden we alles laten bezinken, wat een drukte, wat een armoede en dan af en toe nog een putlucht die heerlijk in je neusgaten dwarrelt... Het was ons dus al snel duidelijk dat dit hotel dat midden in de drukte lag al snel verlaten zou worden en dat we op zoek moesten gaan naar een ander hotel.
Na een goede maaltijd en korte nacht was ons plan om de volgende dag een langere wandeling te gaan maken. Het leek ons een goed idee om naar Durbar Square te gaan dat beroemd is om haar tempelcomplex. Ook deze wandeling zullen we niet snel vergeten vanwege alle hectiek en na een uur en drie keer verkeerd te hebben gelopen kwamen dan aan op Durbar Square. Ook hier werden we van alle kanten belaagd en dit keer werd ons aangeboden om als gids te dienen. De tempels waren mooi en de "authentieke" tempelbewoners zagen er mooi uitgedost uit, maar door de drukte waren we snel uitgekeken. 's Middags gingen we op zoek naar een reisbureau waar we de tours konden gaan boeken. We hadden al gezien dat de Annapurnatocht en het Chitwan National Park meer dan het bezoeken waard waren en toen we het reisbureau na drie uur weer uitkwamen hadden we een busreis geboekt naar Pokhara (de uitvalsbasis voor de Annapurnatocht), een tour naar Chitwan en staat er voor mij een tocht naar de Mount Everest op het programma! Majorie had geinformeerd naar de mogelijkheden om nader kennis te maken met het mediteren en het Boeddhisme als ik de Everesttocht ga doen en dus gingen we goedgehumeurd terug naar het hotel.
De volgende dag stonden we op tijd op om van hotel te gaan ruilen en daarna gingen we lopen naar het immigratiedienstgebouw om onze visa te laten verlengen. We hadden op het vliegveld al een visa voor dertig dagen geregeld, maar dat bleek achteraf gezien dertig dagen te weinig te zijn. Na diep in de buidel getast te hebben en verwonderd toe te hebben gekeken naar het feit dat het klaarmaken van een visum tweeeneenhalf moet duren, waar ze er op het vliegveld een kwartiertje over deden, (stel je voor dat er tien man in een kantoortje zitten waarvan er eentje iets doet en de rest voor zich uit zit te staren en zich achter op zijn hoofd aan het krabben is) konden we dan weer terug richting het nieuwe hotel.
Na het avondeten liepen we 's avonds een stukje door de wijk om te kijken of er nog iets leuks te scoren was. Majorie wilde even kijken voor een tas en een broek o.i.d.. Toen we vanuit ons hotel de wijk Thamel goed binnen waren ontstond er een bizar "spel": Majorie liep voor mij en elke keer als een persoon aan de andere kant van de weg Majorie was gepasseerd kwam die heel onopgemerkt naar me toe en fluisterde: "Smoke sir? Hash Sir?". De eerste keer dacht ik dat ik het niet goed had verstaan en schudde ik (al haast uit gewoonte) "nee" en liep rustig door. Na ongeveer vijf keer hetzelfde spelletje meegemaakt te hebben tikte ik Majorie eens op haar rug om te vragen of ze had gemerkt wat er zich afspeelde achter haar rug. Majorie knikte vol ongeloof van niet en we besloten toen dat ik eens voor gingen lopen. Uiteindelijk zag Majorie het gebeuren en het was niet normaal hoe vaak je binnen een half uur iets van drugs aangeboden kreeg, varierend van hash tot cocaine...
Na nog een dag in Kathmandu te hebben verbleven verlieten we uiteindelijk de stad om ons te begeven naar Pokhara, zodat we ons voor konden gaan bereiden op de Annapurnatocht. Na een hele mooie busreis van ongeveer zeven uur kwamen we aan op het busstation van Pokhara en na zeven systematisch afwisselende "bemoeizuchtige behulpzame" taxichauffeurs in het ootje te hebben genomen door te zeggen dat we onze fietsen boven op de bus hadden en daarmee naar het dorpje zouden fietsen (grote ogen keken vol ongeloof naar het dak van de bus om daarna druk tegen elkaar te gaan praten, maar niet op te geven) stapten we dan toch maar in een taxi (van een chauffeur die ons de hele tijd met rust had gelaten) en gingen we op zoek naar het hotel van onze keuze uit de Lonely Planet (LP).
Eenmaal in Pokhara zelf konden we al direct een enorm verschil merken met Kathmandu: Wat een rust en wat een mooie lokatie! Het dorpje ligt aan een mooi bergmeer en vanuit verschillende punten in het dorp kun je een enorme bergtop uit de Himalaya zien: de Fishtail, zoals ze hem hier noemen, een berg van bijna zevenduizend meter hoog...Bizar!
Gisteren zijn we naar Sarangkot gegaan om daar te genieten van het uitzicht op de Himalayatoppen. Van links naar rechts zijn er bij mooi weer ongeveer tien bergtoppen te zien met een hoogte die varieert tussen de zes en ruim achtduizend meter hoog. Helaas hadden we pech en waren er erg veel wolken, waardoor we maar drie bergtoppen konden zien, waaronder de Annapurna I die ruim 8100 meter hoog is!
Vandaag hebben we bij het huidige hotel geinformeerd naar het huren van een drager/gids die onze spullen draagt tijdens de Annapurnatocht, aangezien het een tocht van ongeveer drie weken betreft en we over een pas van ruim 5400 meter zullen trekken.
Morgen zullen we nog wat relaxen, voordat zondag de dag aanbreekt dat we met de bus naar het eerste dorpje zullen vertrekken waar de tocht gaat beginnen. We hebben in de LP gelezen dat er maar beperkt internetmogelijkheden zijn, dus het kan zomaar zijn dat we bij pech ongeveer drie weken vanaf zondag niet op internet bereikbaar zullen zijn. Als we terugkomen in Pokhara en waar mogelijk eerder zullen we iets van ons laten horen via mail.
Hieronder volgen een aantal links met informatie met betrekking op de tocht en Chitwan National Park.
ANNAPURNA:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Annapurna
http://www.hiking-site.nl/themas/route_2005-01-15.php
http://images.google.nl/images?hl=nl&q=annapurna&lr=lang_nl&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=wi
CHITWAN:
http://www.travelmarker.nl/bestemmingen/azie/nepal/bezienswaardigheden/chitwan.htm
http://images.google.nl/images?q=Chitwan&um=1&hl=nl&lr=lang_nl&sa=2
Veel plezier met het bezoeken van de sites en tot reisverslag 4!
Liefs,
Majorie en Jeroen
Hier het derde reisverslag (tweede van Jeroen) en wel vanuit Pokhara, Nepal.
Voor ons allebei was het bezoek aan Nepal een droom die uit zou gaan komen en dus een land waar we enorm naar hadden toegeleefd. Majorie zou de Boeddhistische sfeer kunnen gaan proeven en we zouden samen ons hart op gaan halen aan de Himalaya en de waanzinnige natuur die Nepal te bieden heeft.
Na een bijzondere laatste avond in Chengdu en een roerige vliegreis vanuit Chengdu via Lhasa kwamen we zes september aan in Kathmandu. De avond voordat we zouden vertrekken naar Kathmandu werden we plotseling door Sim, de eigenaar van het fantastische Sims Cozy Garden Guesthouse, uitgenodigd om mee uit eten te gaan naar een Chinees vegetarisch restaurant. Het gebaar was erg bijzonder, mede gezien het feit dat ze de dag daarvoor een enorm bord buiten op hadden gehangen dat het niet goed ging met de financien en de reizigers bij voorbaat begrip vroegen voor de hogere (?) prijzen dan dat ze gewend waren...Het eten was heel erg lekker en de sfeer was goed. Aan een ronde tafel werden ongeveer tien gerechten opgediend aan de twaalf mensen (Sim en Maki plus de overige gasten) en alles is opgegaan. De "Chinees om de hoek" kan daar echt niet tegenop! Na het eten hebben we tot een uur of twaalf in het guesthouse gezellig een drankje genomen met de andere gasten met als gevolg dat we de volgende ochtend om kwart voor vijf met knallende koppijn wakker werden en op het vliegveld elke vorm van frisse lucht of water met open armen ontvingen....
De vliegreis werd in eerste instantie berhoorlijk verstoord door de Chinese douane die bijdehand aan het doen was over onze handbagage met als gevolg dat Majorie d'r parfummetje kwijt raakte aan een beambte die trots en arrogant liet zien dat het vlambaar spul was...
Gelukkig werden we daarna getrakteerd op het zicht op de hoogste berg ter wereld! De gezagsvoerder van het vliegtuig vertelde keurig op tijd dat we aan de rechterkant van het vliegtuig de Mt. Everest zouden kunnen zien liggen en we hadden het geluk dat er iemand erg aardig was en zijn plaats aan de goede kant van het vliegtuig (wij zaten links) aan ons af wilde staan! We hebben een paar mooie foto's kunnen schieten en het is erg bijzonder om zo'n begrip te kunnen aanschouwen!
Na de landing wilden we eerst naar het toilet, even opfrissen en dan onze bagage ophalen. Toen Majorie met ogen zo groot als schoteltjes naar buiten kwam lopen vertelde ze dat ze nog niet had kunnen plassen, want er zat een rat in de WC die eruit probeerde te klimmen, maar telkens weer teruggleed... Na het WC avontuur gingen we op zoek naar onze bagage en na het verlaten van de bagagehal met onze visa's op zak mochten we direct kennis maken met de aard van de Nepalees in een touristisch gebied: "bemoeizuchtig behulpzaam": "Namaste sir, taxi sir? Looking for hotel sir? Money exchange sir?" En dat ongeveer vier keer per minuut door vijf verschillende mensen die elkaar systematisch af lijken te wisselen; het bleek een voorafje voor wat we in de reizigerswijk Thamel in Kathmandu zelf konden gaan beleven.
Na zes keer een hotel- en taxiaanbod te hebben afgeslagen en uiteindelijk een taxi te hebben bemachtigd gingen we dan eindelijk opweg naar het hotel dat we voor ogen hadden. De rit naar het hotel liep dwars door allerlei opelkaargehoopte menigten, langs koeien, stinkende vuilnishopen en bedelaars. Na een minuut of dertig stopte de taxi voor ons hotel dat in het hart van de toeristenwijk Thamel ligt en konden we onze tassen naar boven sjouwen.
Na een verfrissing verzamelden we frisse moed en gingen we naar buiten om de wijk te verkennen. Nog geen tien meter verwijderd van de uitgang van het hotel waren we al zeker vijf keer aangesproken of we een trekking wilden gaan doen, of we al een hotel hadden, of we ergens wilden gaan eten en of we misschien een massage wilden. Na die tien meter ging de knop om en ging onze blik op oneindig, net zoals bij alle andere reizigers in de stad de blik op iets in de verte was gericht. Na een half uurtje door de wijk gebanjerd te hebben kwamen we doormoe terug in het hotel. We waren aangeklampt door bedelaars of we iets konden missen, kleine kinderen volgden ons tot en met de ingang van een supermarktje en smeekten ons om iets voor hen te kopen en moeders met kinderen op hun arm keken ons zielig aan en vroegen aan ons om wat melk in de supermarkt te kopen...
Eenmaal in het hotel kwamen we weer wat tot rust en konden we alles laten bezinken, wat een drukte, wat een armoede en dan af en toe nog een putlucht die heerlijk in je neusgaten dwarrelt... Het was ons dus al snel duidelijk dat dit hotel dat midden in de drukte lag al snel verlaten zou worden en dat we op zoek moesten gaan naar een ander hotel.
Na een goede maaltijd en korte nacht was ons plan om de volgende dag een langere wandeling te gaan maken. Het leek ons een goed idee om naar Durbar Square te gaan dat beroemd is om haar tempelcomplex. Ook deze wandeling zullen we niet snel vergeten vanwege alle hectiek en na een uur en drie keer verkeerd te hebben gelopen kwamen dan aan op Durbar Square. Ook hier werden we van alle kanten belaagd en dit keer werd ons aangeboden om als gids te dienen. De tempels waren mooi en de "authentieke" tempelbewoners zagen er mooi uitgedost uit, maar door de drukte waren we snel uitgekeken. 's Middags gingen we op zoek naar een reisbureau waar we de tours konden gaan boeken. We hadden al gezien dat de Annapurnatocht en het Chitwan National Park meer dan het bezoeken waard waren en toen we het reisbureau na drie uur weer uitkwamen hadden we een busreis geboekt naar Pokhara (de uitvalsbasis voor de Annapurnatocht), een tour naar Chitwan en staat er voor mij een tocht naar de Mount Everest op het programma! Majorie had geinformeerd naar de mogelijkheden om nader kennis te maken met het mediteren en het Boeddhisme als ik de Everesttocht ga doen en dus gingen we goedgehumeurd terug naar het hotel.
De volgende dag stonden we op tijd op om van hotel te gaan ruilen en daarna gingen we lopen naar het immigratiedienstgebouw om onze visa te laten verlengen. We hadden op het vliegveld al een visa voor dertig dagen geregeld, maar dat bleek achteraf gezien dertig dagen te weinig te zijn. Na diep in de buidel getast te hebben en verwonderd toe te hebben gekeken naar het feit dat het klaarmaken van een visum tweeeneenhalf moet duren, waar ze er op het vliegveld een kwartiertje over deden, (stel je voor dat er tien man in een kantoortje zitten waarvan er eentje iets doet en de rest voor zich uit zit te staren en zich achter op zijn hoofd aan het krabben is) konden we dan weer terug richting het nieuwe hotel.
Na het avondeten liepen we 's avonds een stukje door de wijk om te kijken of er nog iets leuks te scoren was. Majorie wilde even kijken voor een tas en een broek o.i.d.. Toen we vanuit ons hotel de wijk Thamel goed binnen waren ontstond er een bizar "spel": Majorie liep voor mij en elke keer als een persoon aan de andere kant van de weg Majorie was gepasseerd kwam die heel onopgemerkt naar me toe en fluisterde: "Smoke sir? Hash Sir?". De eerste keer dacht ik dat ik het niet goed had verstaan en schudde ik (al haast uit gewoonte) "nee" en liep rustig door. Na ongeveer vijf keer hetzelfde spelletje meegemaakt te hebben tikte ik Majorie eens op haar rug om te vragen of ze had gemerkt wat er zich afspeelde achter haar rug. Majorie knikte vol ongeloof van niet en we besloten toen dat ik eens voor gingen lopen. Uiteindelijk zag Majorie het gebeuren en het was niet normaal hoe vaak je binnen een half uur iets van drugs aangeboden kreeg, varierend van hash tot cocaine...
Na nog een dag in Kathmandu te hebben verbleven verlieten we uiteindelijk de stad om ons te begeven naar Pokhara, zodat we ons voor konden gaan bereiden op de Annapurnatocht. Na een hele mooie busreis van ongeveer zeven uur kwamen we aan op het busstation van Pokhara en na zeven systematisch afwisselende "bemoeizuchtige behulpzame" taxichauffeurs in het ootje te hebben genomen door te zeggen dat we onze fietsen boven op de bus hadden en daarmee naar het dorpje zouden fietsen (grote ogen keken vol ongeloof naar het dak van de bus om daarna druk tegen elkaar te gaan praten, maar niet op te geven) stapten we dan toch maar in een taxi (van een chauffeur die ons de hele tijd met rust had gelaten) en gingen we op zoek naar het hotel van onze keuze uit de Lonely Planet (LP).
Eenmaal in Pokhara zelf konden we al direct een enorm verschil merken met Kathmandu: Wat een rust en wat een mooie lokatie! Het dorpje ligt aan een mooi bergmeer en vanuit verschillende punten in het dorp kun je een enorme bergtop uit de Himalaya zien: de Fishtail, zoals ze hem hier noemen, een berg van bijna zevenduizend meter hoog...Bizar!
Gisteren zijn we naar Sarangkot gegaan om daar te genieten van het uitzicht op de Himalayatoppen. Van links naar rechts zijn er bij mooi weer ongeveer tien bergtoppen te zien met een hoogte die varieert tussen de zes en ruim achtduizend meter hoog. Helaas hadden we pech en waren er erg veel wolken, waardoor we maar drie bergtoppen konden zien, waaronder de Annapurna I die ruim 8100 meter hoog is!
Vandaag hebben we bij het huidige hotel geinformeerd naar het huren van een drager/gids die onze spullen draagt tijdens de Annapurnatocht, aangezien het een tocht van ongeveer drie weken betreft en we over een pas van ruim 5400 meter zullen trekken.
Morgen zullen we nog wat relaxen, voordat zondag de dag aanbreekt dat we met de bus naar het eerste dorpje zullen vertrekken waar de tocht gaat beginnen. We hebben in de LP gelezen dat er maar beperkt internetmogelijkheden zijn, dus het kan zomaar zijn dat we bij pech ongeveer drie weken vanaf zondag niet op internet bereikbaar zullen zijn. Als we terugkomen in Pokhara en waar mogelijk eerder zullen we iets van ons laten horen via mail.
Hieronder volgen een aantal links met informatie met betrekking op de tocht en Chitwan National Park.
ANNAPURNA:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Annapurna
http://www.hiking-site.nl/themas/route_2005-01-15.php
http://images.google.nl/images?hl=nl&q=annapurna&lr=lang_nl&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=wi
CHITWAN:
http://www.travelmarker.nl/bestemmingen/azie/nepal/bezienswaardigheden/chitwan.htm
http://images.google.nl/images?q=Chitwan&um=1&hl=nl&lr=lang_nl&sa=2
Veel plezier met het bezoeken van de sites en tot reisverslag 4!
Liefs,
Majorie en Jeroen
-
12 September 2008 - 13:57
Linda:
Wauw, jullie kunnen het zo goed verwoorden, ik heb alleen de beelden nog maar nodig om het gevoel te krijgen dat ik er zelf ben.
Een rat uit de toiletpot...he jasses, wat hebben wij het hier dan toch goed heh.
Wat gaan jullie gave dingen doen zeg! Ik ben beniewd naar de foto's.
Ondanks dat het hier officieel nog zomer is krijg ik vandaag erg de indruk dat de herfst is begonnen in Oosthuizen. Het komt met bakken uit de hemel.
Oh ja...ook nog een leuk bericht vanuit hier...ik ben (cum laude, ahum!) geslaagd voor Middle Management I....goed heh!
II staat al weer voor de deur :-)
We gaan 27 september samen met Matth en Nel naar een optreden van Ed en zijn band in Papendrecht.
Lieverds, take care en tot het volgende reisverslag.
Liefs,
xxx Linda
-
12 September 2008 - 14:23
Nel En Matth:
Al weer een leuk verslag om te lezen, al zijn niet alle belevenissen even aangenaam om mee te maken. De foto's en video's geven een goede aanvulling op het verslag.
Veel plezier en een goede conditie gewenst op de Annapurna trek. -
12 September 2008 - 16:01
Eric En Lucie:
Geweldig zoals jullie je reis omschrijven. Zeker met de prachtige foto's en filmpjes erbij krijgen we een klein beetje het gevoel wat jullie moeten hebben als je al die pracht in werkelijkheid ziet. Nog heel veel plezier -
13 September 2008 - 08:54
Yvonne En Joop:
hallo lieve majorie en jeroen, majorie nog gefeliciteerd met je verjaardag we zijn net terug van vankantie en genieten weer van jullie reisverslagen, ik schrijf nog een persoonlijke email, majorie is je antibacteriezeep al op ?
lieve groet yvonne en joop -
13 September 2008 - 15:15
Witzies:
geweldige foto's weer.we zijn zeer benieuwd naar de foto's en het verslag van de trip die jullie nu gaan maken.leuk dat jullie er links bijgezet hebben, kunnen we al een beetje inleven! geniet, geniet, geniet!!
Kus -
15 September 2008 - 11:54
Marie:
Oh ik geloof dat ik meteen gillend de wc uit zou lopen (een rat!!)De foto's zijn prachtig. We hopen dat jullie de pas goed kunnen nemen. En dat je goed weer hebt.Reuze irritant al die mensen die je aanklampen, hebben wij ook eens in Roemenie gehad. Blik op oneindig is inderdaad de beste strategie.
Hier is het een keer droog weer. Maar wordt het al kouder, zo'n 16 graden.
Zeg een dikke zoen, en tot gauw hoors
Marie Ed Job en Lisa
-
18 September 2008 - 16:34
Esther:
Wauw! Wat een verhaal! En wat een drukte! En best grappig dat jullie ook in dat land drugs aangeboden krijgt net groot amsterdam! En heel veen succes met jullie tocht! En ik hoop jullie snel weer even via de skype te zien!
Groetjes esther -
21 September 2008 - 18:32
Kees Spoelstra:
Hoi Luitjes,
zo te lezen gaat het heel erg goed met jullie.
het zijn erge mooie foto's en leuke verslagen.
veel plezier verder. p.s. met zijn hoofd krijg je natuurlijk dugs aangeboden.
groetjes,
Kees -
28 September 2008 - 13:58
Chris:
Carlijn schrijft weer even een berichtje voor mij omdat ik niet op internet kan! Ik heb over je gedroomd! Ik denk heel veel aan jullie en hoop snel zelf weer een berichtje te kunnen plaatsen. Ik bel Carlijn elke week, dus ben wel goed op de hoogte hoor! Heel voorzichtig gaat het wat beter met mijn rug en ik ga proberen halve dagen te werken. Tot een snel volgende berichtje!
Liefs van je broertje. -
01 Oktober 2008 - 15:05
Yvonne K.:
het is wel stil daar aan de overkant !
hier in nederland blijft het maar stormen as zondag krijgen we een heftige storm hoop gauw wat van jullie te horen liefs joop en yvonne -
03 Oktober 2008 - 08:31
Groep 8C:
Hallo juf Majorie,
We missen je heel erg!(yusuf) Hoe gaat het met je?(yusuf) Wat vond je tot nu toe het leukst van de reis? (rizlan)Vindt je het wel leuk daar? (benezeya)Wanneer kom je weer terug? (zenab) Kom je dan ook nog bij ons op school visite/ (allemaal) Groetjes van groep 8C en juf Harmke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
