Indonesie
Door: Majorie en Jeroen
Blijf op de hoogte en volg Majorie en Jeroen
20 Maart 2009 | Indonesië, Ubud
Indonesië
Indonesie komt in het rijtje te staan van Nepal en Thailand.
Het is namelijk een land dat alle verwachtingen waarmaakt.
Schitterende groene heuvels, vulkanen in de mist, een onbeschrijflijk mooie onderwaterwereld en ontelbaar verschillende diersoorten heeft dit land te bieden.
Indonesië: het land waar droom werkelijkheid wordt.
Op de motorbike kun je dit land het beste verkennen. Rustig rijdend door verschillende mooie dorpjes zie je de mensen hard op het land werken en uitrusten voor hun huisjes met rieten daken.
Iedere bocht die je neemt heeft wel weer een verrassing in petto; of het nou een kip is die vlak voor je wielen nog even snel de weg oversteekt of een schitterende uitzicht op rijstvelden, een tempel, zee, of vulkaan; elke rit biedt iets unieks.
Dat geldt ook voor de eilanden. Elk eiland heeft een eigen stijl, een eigen sfeer en vraagt om een andere benadering.
Bij aankomst in Denpasar beleefden we een rustig begin van Indonesië. We werden netjes naar het hotel van onze keuze gebracht en gastvrij ontvangen.
Na een dag op verkenning te zijn geweest hadden we de grote markt gevonden waar een ongelooflijke diversiteit aan groenten en fruit wordt verkocht en er zat naast ons hotel een voortreffelijke “warung” waar we heerlijk konden eten. De eigenaresse van Warung Surabaya was erg trots op het feit dat Jeroen regelmatig voor een tweede of zelfs derde bord terug kwam, simpelweg omdat de smaak onweerstaanbaar lekker was. Alleen al voor Warung Surabaya is het de moeite waard om weer eens een keer terug te keren naar Bali.
Vanuit Denpasar hebben we de motorbike genomen om de omgeving te verkennen en dat was iedere keer weer een feest. Ubud bleek een goede plek te zijn om van daar het eiland verder te verkennen en met de motorbike zijn we naar een grote vulkaan en een strandplaats in het westen van het eiland geweest. Tijdens een van de motortochtjes hadden we letterlijk en figuurlijk pech toen we een lekke achterband kregen. Alsof het zo moest zijn gebeurde dat op nog geen vijftig meter van een garage. Het hele dorp liep uit, Jeroen ging achter een motorbike voor een habbekrats een nieuwe binnenband halen en Majorie werd stiekem met mobiele telefoons op de foto gezet door meerdere mensen en ze werd door de “mamma” van het gezin aangeraakt alsof ze in een sprookje verkeerde, een gedenkwaardig moment.
Vanuit uit Ubud zijn we naar Padangbai gegaan, vanwaar we naar de grootste vulkaan en de Moedertempel in Besakih gereden.
Vanaf Bali hebben we de veerboot naar Lombok genomen. De boot deed er vier uur over om 25 km af te leggen en vertrok twee en een half uur te laat, maar de oversteek was de moeite waard. Het uitzicht vanaf de boot was erg mooi en bij aankomst bleek Lombok een goede keuze, want ook hier was het mooi groen en zijn de mensen gemoedelijk.
Na een dag in Senggigi te hebben verbleven, dé badplaats van Lombok, hebben we de oversteek naar Gili Trawangan gemaakt.
Die ochtend bleek een van de pinpassen op een onverklaarbare manier verdwenen te zijn en moesten we eerst de halve dag alles regelen voordat we naar Gili Trawangan konden gaan.
Op zo’n moment botsen twee culturen. Wij proberen zo snel mogelijk alles netjes en doortastend af te handelen, zodat we én snel door kunnen gaan én alles goed geregeld is.
Omdat de “locals” ons vertelden dat de pas waarschijnlijk nog in de ATM zou zitten en wij dat ook de meest logische gedachte vonden was het noodzakelijk om de betreffende bank op de hoogte te brengen, zodat zij de pinpas uit de automaat konden halen en wij weer door konden reizen.
Normaal maakt één of twee dagen wachten niet zoveel uit, maar omdat we uiteraard weer te veel in een te korte tijd van Indonesie willen zien, hadden we een soort van haast.
Het bleek onmogelijk om het voor elkaar te krijgen dat de meneer van de bank een tijd met ons af zou kunnen spreken om te kijken of de pas nog in de automaat zou zitten. Toen zelfs de politie dat niet voor elkaar kon krijgen leek het ons maar handiger om de pas te laten blokkeren en verder te gaan met de reservepas, op naar Trawangan.
Na een hectische ochtend vol cultuurbotsingen stapten we dan eindelijk de auto in die ons naar de haven zou brengen.
Gili Trawangan stond erg hoog op ons lijstje, vanwege alle mooie verhalen die we erover hadden gehoord en gelezen. Je kan er prachtig duiken en de sfeer is er erg ontspannen. Vol verwachting stapten we uit de auto om op de boot naar het eilandje te stappen. Met allebei een grote backpack op de rug, een zware kleine rugtas op de buik en nog een volle tas in de hand zagen we de boot die ons zou brengen: een klein bootje dat wordt gebruikt door de locals en daar gingen dan twintig mensen in en ongeveer dertig dozen bagage. Het mooiste was dan nog dat we niet gewoon in het bootje konden stappen, maar vanuit het water met volle bepakking de boot in moesten klauteren.
Gelukkig maakte Gili Trawangan alles goed. De sfeer was er super, het uitzicht fantastisch en de duikmogelijkheden eindeloos. Na een kleine zoektocht zaten we in een goede kamer met een prima koude douche. Douchen was alleen wel een aparte ervaring, omdat op geen van “de Gili’s” zoet water aanwezig is.
Douchen met zout water is best gek.
Op het eiland zaten zes duikscholen op een rij, dus het was duidelijk dat hier mooi gedoken worden. We hebben schildpadden, haaien, zeeslang, morenen, garnalen, babyhaaitjes, blauwgespotte rog en nog veel meer mooie vissen gezien onder water, het was super!
Na “De Gili’s” zijn we teruggegaan naar Bali. Na zeven maanden reizen is het vele verkassen naar een andere plek even klaar voor Jeroen.
Morgen gaat hij hij naar Perth, Australië en zoekt daar kennissen van de Everesttocht op. Majorie pakt haar kans om kennis te maken met yoga en meditatie in Bali en komt twee weken later ook naar Perth.
We hebben allebei genoten van de cultuur, de mensen, het eten, de sfeer en de natuur in Bali en Lombok en voor ons staat dan ook vast dat we zeker nog een keer terugkeren naar Indonesië om te genieten van Sumatra en Sulawesi; volgens de reisgidsen en verhalen van medereizigers ware pareltjes.
Rest ons nog te melden dat we allebei het visum voor Australië reeds binnen hebben en dat we steeds meer gaan verlangen naar een lekkere bruine boterham met oude kaas of kipkerriesalade…
Liefs,
Majorie en Jeroen
Indonesie komt in het rijtje te staan van Nepal en Thailand.
Het is namelijk een land dat alle verwachtingen waarmaakt.
Schitterende groene heuvels, vulkanen in de mist, een onbeschrijflijk mooie onderwaterwereld en ontelbaar verschillende diersoorten heeft dit land te bieden.
Indonesië: het land waar droom werkelijkheid wordt.
Op de motorbike kun je dit land het beste verkennen. Rustig rijdend door verschillende mooie dorpjes zie je de mensen hard op het land werken en uitrusten voor hun huisjes met rieten daken.
Iedere bocht die je neemt heeft wel weer een verrassing in petto; of het nou een kip is die vlak voor je wielen nog even snel de weg oversteekt of een schitterende uitzicht op rijstvelden, een tempel, zee, of vulkaan; elke rit biedt iets unieks.
Dat geldt ook voor de eilanden. Elk eiland heeft een eigen stijl, een eigen sfeer en vraagt om een andere benadering.
Bij aankomst in Denpasar beleefden we een rustig begin van Indonesië. We werden netjes naar het hotel van onze keuze gebracht en gastvrij ontvangen.
Na een dag op verkenning te zijn geweest hadden we de grote markt gevonden waar een ongelooflijke diversiteit aan groenten en fruit wordt verkocht en er zat naast ons hotel een voortreffelijke “warung” waar we heerlijk konden eten. De eigenaresse van Warung Surabaya was erg trots op het feit dat Jeroen regelmatig voor een tweede of zelfs derde bord terug kwam, simpelweg omdat de smaak onweerstaanbaar lekker was. Alleen al voor Warung Surabaya is het de moeite waard om weer eens een keer terug te keren naar Bali.
Vanuit Denpasar hebben we de motorbike genomen om de omgeving te verkennen en dat was iedere keer weer een feest. Ubud bleek een goede plek te zijn om van daar het eiland verder te verkennen en met de motorbike zijn we naar een grote vulkaan en een strandplaats in het westen van het eiland geweest. Tijdens een van de motortochtjes hadden we letterlijk en figuurlijk pech toen we een lekke achterband kregen. Alsof het zo moest zijn gebeurde dat op nog geen vijftig meter van een garage. Het hele dorp liep uit, Jeroen ging achter een motorbike voor een habbekrats een nieuwe binnenband halen en Majorie werd stiekem met mobiele telefoons op de foto gezet door meerdere mensen en ze werd door de “mamma” van het gezin aangeraakt alsof ze in een sprookje verkeerde, een gedenkwaardig moment.
Vanuit uit Ubud zijn we naar Padangbai gegaan, vanwaar we naar de grootste vulkaan en de Moedertempel in Besakih gereden.
Vanaf Bali hebben we de veerboot naar Lombok genomen. De boot deed er vier uur over om 25 km af te leggen en vertrok twee en een half uur te laat, maar de oversteek was de moeite waard. Het uitzicht vanaf de boot was erg mooi en bij aankomst bleek Lombok een goede keuze, want ook hier was het mooi groen en zijn de mensen gemoedelijk.
Na een dag in Senggigi te hebben verbleven, dé badplaats van Lombok, hebben we de oversteek naar Gili Trawangan gemaakt.
Die ochtend bleek een van de pinpassen op een onverklaarbare manier verdwenen te zijn en moesten we eerst de halve dag alles regelen voordat we naar Gili Trawangan konden gaan.
Op zo’n moment botsen twee culturen. Wij proberen zo snel mogelijk alles netjes en doortastend af te handelen, zodat we én snel door kunnen gaan én alles goed geregeld is.
Omdat de “locals” ons vertelden dat de pas waarschijnlijk nog in de ATM zou zitten en wij dat ook de meest logische gedachte vonden was het noodzakelijk om de betreffende bank op de hoogte te brengen, zodat zij de pinpas uit de automaat konden halen en wij weer door konden reizen.
Normaal maakt één of twee dagen wachten niet zoveel uit, maar omdat we uiteraard weer te veel in een te korte tijd van Indonesie willen zien, hadden we een soort van haast.
Het bleek onmogelijk om het voor elkaar te krijgen dat de meneer van de bank een tijd met ons af zou kunnen spreken om te kijken of de pas nog in de automaat zou zitten. Toen zelfs de politie dat niet voor elkaar kon krijgen leek het ons maar handiger om de pas te laten blokkeren en verder te gaan met de reservepas, op naar Trawangan.
Na een hectische ochtend vol cultuurbotsingen stapten we dan eindelijk de auto in die ons naar de haven zou brengen.
Gili Trawangan stond erg hoog op ons lijstje, vanwege alle mooie verhalen die we erover hadden gehoord en gelezen. Je kan er prachtig duiken en de sfeer is er erg ontspannen. Vol verwachting stapten we uit de auto om op de boot naar het eilandje te stappen. Met allebei een grote backpack op de rug, een zware kleine rugtas op de buik en nog een volle tas in de hand zagen we de boot die ons zou brengen: een klein bootje dat wordt gebruikt door de locals en daar gingen dan twintig mensen in en ongeveer dertig dozen bagage. Het mooiste was dan nog dat we niet gewoon in het bootje konden stappen, maar vanuit het water met volle bepakking de boot in moesten klauteren.
Gelukkig maakte Gili Trawangan alles goed. De sfeer was er super, het uitzicht fantastisch en de duikmogelijkheden eindeloos. Na een kleine zoektocht zaten we in een goede kamer met een prima koude douche. Douchen was alleen wel een aparte ervaring, omdat op geen van “de Gili’s” zoet water aanwezig is.
Douchen met zout water is best gek.
Op het eiland zaten zes duikscholen op een rij, dus het was duidelijk dat hier mooi gedoken worden. We hebben schildpadden, haaien, zeeslang, morenen, garnalen, babyhaaitjes, blauwgespotte rog en nog veel meer mooie vissen gezien onder water, het was super!
Na “De Gili’s” zijn we teruggegaan naar Bali. Na zeven maanden reizen is het vele verkassen naar een andere plek even klaar voor Jeroen.
Morgen gaat hij hij naar Perth, Australië en zoekt daar kennissen van de Everesttocht op. Majorie pakt haar kans om kennis te maken met yoga en meditatie in Bali en komt twee weken later ook naar Perth.
We hebben allebei genoten van de cultuur, de mensen, het eten, de sfeer en de natuur in Bali en Lombok en voor ons staat dan ook vast dat we zeker nog een keer terugkeren naar Indonesië om te genieten van Sumatra en Sulawesi; volgens de reisgidsen en verhalen van medereizigers ware pareltjes.
Rest ons nog te melden dat we allebei het visum voor Australië reeds binnen hebben en dat we steeds meer gaan verlangen naar een lekkere bruine boterham met oude kaas of kipkerriesalade…
Liefs,
Majorie en Jeroen
-
20 Maart 2009 - 10:07
Linda:
Hoi neef en nicht!
Mooi verhaal weer en leuke foto's. Eten ziet er heerlijk uit!
Dus op naar Australië nu....ook niet gek!
Hier begint de lente langzaam op gang te gang te komen. Het is een prachtige zonnige dag en de eerste blaadjes komen aan de bomen....heerlijk...alhoewel Australië aanlokkelijker is ;-)
Veel plezier met de Yoga en meditatie. (als jullie terug zijn, kan ik dan bij je in de leer Majorie? ;-) )
Take care, doe voorzichtig maar geniet vooral. Ik ga aan een bruine volkoren boterham met dik boter en hele oude kaas :-)
Kus en liefs vanuit Oosthuizen.
-
20 Maart 2009 - 11:57
Eric En Lucie:
Hoi luitjes,
fijn om weer eens wat over jullie belevenissen te lezen. Had het er toevallig gisteren met Astrid over dat we al zo'n tijd niets langs hadden zien komen. Tja , Bali is inderdaad schitterend, alleen al de relaxte manier waarop ze daar in het leven staan. Maar ik kan me voorstellen dat het bij problemen zoals jullie pas ,dan alleen maar irritatie oplevert. Wij willen van de zomer ook een duikcursus gaan volgen op Bali of Lombok en als ik dit zo lees is dat dus wel de moeite waard. Ben benieuwd hoe jullie Australië gaan ervaren en kan me inderdaad heel goed voorstellen dat jullie na al dat Aziatische eten wel eens snakken naar een doodgewone bruine boterham ( misschien kunnen we er eentje opsturen ;)? ) Nog veel plezier met je meditatiecursus en tot mails, liefs, Lucie -
20 Maart 2009 - 12:24
Yvonne En Joop:
wat een mooie foto's zeg en het eten ziet er ook zo kleurrijk uit, wij achterblijvers krijgen straks dubbel plezier met 2 reisverslagen uit verschillende werelddelen,veel plezier beide
liefs joop en yvonne -
20 Maart 2009 - 22:46
Matth En Nel:
Mooie foto's , leuke , mooie en minder leuke momenten. Majorie
heel veel succes met de Yoga en Jeroen alvast een leuke tijd in Perth!!
Liefs en een knuffel. -
21 Maart 2009 - 09:56
Peet En Karin:
hoi scheetjes,
ik heb het verslag net uitgeprint, zet zo de computer uit, smeer één of meerder boterhammen met kaas, leverworst e.d. en ga dan op mijn gemak even genieten van jullie verslag nu Dave een tukkie ligt te doen.
Liefs Karin -
21 Maart 2009 - 10:14
Carlijn:
Heey lieverds,
Wat fijn om weer een verhaal te lezen. Het lijkt me prachtig daar. Jeroen heel veel plezier Down Under, met je oude reisgenoten. Sis tot straks op de skype!
:-)
Kus -
21 Maart 2009 - 10:46
Paul & Bonnie:
Hoi,
Jullie zijn geen "wilde dieren" tegengekomen op jullie tocht? Peet en Danielle trekken nl. ook al een maand in Indonesie. Zij ervaren het overigens net zo als jullie. Het is fantastisch mooi daar. En ach, daar moeten wij thuisblijvers het maar weer mee doen.... Boeh, boeh... We zijn wel vorige week voor de verandering in Disney geweest, en een hoop rare beesten gezien...
Groeten vanuit een zonnig Dordrecht en heel veel plezier.. -
21 Maart 2009 - 14:12
Zjoske En Arina:
Hoi Marjorie en Jeroen,
We zijn (nog steeds) heel erg jaloers op jullie ...! Heel veel plezier nog de komende tijd. En Jeroen een hele prettige verjaardag volgende week zondag. -
23 Maart 2009 - 15:16
Corrie:
Ha Jeroen en Marjorie,
Fijn om weer wat van jullie te lezen. Wat maken jullie toch een geweldige reis!
Hier was het een dag of twee mooi maar het waait en regent nu volop.
Pieter zit nu in de golf van Aden dus ik zal blij zijn als hij mij een berichtje stuurt.Hij is niet zo attent dus hij zal wel bellen als hij in China zit. Gr.Corrie
-
26 Maart 2009 - 13:34
Giovanni:
Hallo meester Jeroen,
Alles goed vijne verjaardig ik mis je wel hoor
Groetjes Gio -
26 Maart 2009 - 13:35
Michel:
hoi meester Jeroen
Groetjes Michel
-
26 Maart 2009 - 13:36
Melihcan:
Hoi meester Jeroen
hoe gaat het met u
de groeten van Melihcan -
26 Maart 2009 - 13:37
Mario:
Hallo mees,
hoe is het met u
met mij goed
gefeliciteerd doei
mario -
27 Maart 2009 - 08:18
Thais:
beste meester Jeroen,
ik wil U alvast feliciteren met uw verjaardag. Ook ben ik erg nieuwsgierig naar wat u allemaal mee heeft gemaakt. Ik hoop dat u een leuke verjaardag heeft gehad of heeft.ik hoop Ook dat het heel goed met u gaat en Ook met juf majorie ik heb ht=et heel leuk hier in de klas maar bij u was het leuker groetjes thais
-
29 Maart 2009 - 14:42
John & Marian:
Goser,
Ontzettend gefeliciteerd met je verjaardag. Majorie ook. Even apart vieren. Maar veel plezier nog op0 deze mooie trip.
-
29 Maart 2009 - 17:53
Pascale:
Hé reislustig, jarig neefje,
VAN HARTE GEFELICITEERD met je verjaardag!!! Volg jullie verhalen nog steeds aandachtig en het ziet er allemaal gewedlig uit! Heel veel plezier en een fijne dag.
Groetjes,
Julika, Jamee + Pascale -
29 Maart 2009 - 18:14
Jim En Anja:
Zo te zien hebben jullie ook genoten op Lombok, wij zijn er ook geweest, blij om te zien dat het eiland nog een beetje mooi is gebleven. Jeroen van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
Verder wensen we jullie een hele leuke tijd in Australie. Groetjes Jim en Anja en van Oma ook een fijne verjaardag.
xx -
30 Maart 2009 - 11:04
Jeroen:
Hallo familie, vrienden en (ex)collega's!
Bij deze wil ik iedereen bedanken voor de verjaardagsfelicitaties!
Ik heb een rustige verjaardag gehad met taart en bier, erg gezellig met Richard en Renata.
Groetjes,
Jeroen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
